Trektocht ergens in Duitsland
Onze slaapplek/kamp voor de 2e nacht. Prachtig stukje bos
Afgelopen weekend, vrijdag tot zondag, een mooi trektochtje gemaakt in Duitsland.
Alles begint natuurlijk door thuis te kijken naar een gebied en wat je wilt ondernemen. Het plannen van een avontuur is de volgende stap. Ik heb hiervoor al eerder een artikel geschreven. Klik hier om naar dit artikel te gaan.
Vrijdagmorgen vertrokken we vanaf mijn huis. Remco was mooi op tijd. Snel nog even een kop koffie en snel door.
Na een aantal uren rijden komen we aan op locatie. Het is 11h30. Snel nog even een sms sturen naar huis dat we veilig zijn aangekomen. De reis van een naar lokatie is veelal gevaarlijker dan het hiken zelf. Daarna snel de rugzak omhangen en gaan!
We wandelen al snel door een prachtig mooie heuvelachtige gebied met mooi dalen, valleien en veel wild. Deze dagen hebben we zelfs meerdere grotere groepen edelherten gezien. In de lucht vliegen buizerds en raven. Als de wind even gaat liggen hoor je de spechten hun werk doen.
Met de stafkaart en kompas in de hand navigeren we door dit landschap. Kaart en kompas is echt mijn ding. Lekker bezig met de omgeving en het ‘lezen’ daarvan.
Remco loopt voorop. De kaart letterlijk in de hand.
Nice design bruggetje.
Tegen het eind van de middag zoeken we een plek voor onze eerste overnachtig. Ergens naast een brandgang aan een stroompje vinden we een mooie plek. De basha’s hangen snel. Tussendoor trakteer ik ons op een bakje koffie. Dit is snel geregeld met heet water uit een thermoskan en oploskoffie. Daarna brandhoud verzamelen want langzaam gaat het licht uit. Zodra we echt zitten beginnen we ook meteen met het avondeten. Het is ondertussen 18h00.
Samen zitten we te genieten bij een warm vuurtje. Tussendoor eten, kletsen, waterkoken en kleren en sokken drogen.
Water maken we wederom drinkbaar door het lang genoeg te koken. Letterlijke naast ons stroomt het water. Het water is echter niet diep genoeg om daar je pannetjes in te duwen. Doe je dat wel dan komt de modder mee. Ik duw eerst twee stokken in het stroompje. Het water stroomt vervolgens over deze stokken en zo hebben we onze ‘kraan’. Je billycan kun je er zo onderzetten.
Water maken we drinkbaar door deze goed door te koken. In dit geval is het stromende water slechts 20meter van ons vandaan.
Als een soort van routine maken we al ons water voor morgen klaar. Dan is het maar weer klaar en het vuur is er toch!
Voor overdag hebben we genoeg aan onze twee water containers. Op deze manier hoeven we niet halverwege de dag drinkwater te ‘maken’. Eén van mijn watercontainers is een thermosfles. Zo hebben we ook altijd heet water bij de hand.
Enorme beukenbossen. Mooi om te zien.
Langzaam begon het te regenen. Gelukkig zaten we redelijk droog in ‘ons’ sparrenbos. ’s Nachts is er nog het nodig naar beneden gekomen. Daar hebben we gelukkig geen last van gehad. ’s Morgen vallen de laatste druppels van de takken en bomen. Het is droog maar de basha gaat wel nat mee. Eerste even goed ontbijten. De basha kan in de tussentijd nog even uitwaaien. Vandaag weer een flink stuk wandelen. Daarna snel de laatste spullen inpakken en weg. Zo rond 13h00 zijn we gaan lunchen. Even zoeken naar een mooi plekje in de zon en uit de wind. De wind is smerig koud… Oppassen dat je niet afkoelt. Snel maar even droge shirt aan. Die andere droogt wel in de wind. Tijdens de lunch krijgen we ook nog een hagelbui om onze oren en sneeuwvlokken vallen kort even uit de lucht. We eten en drinken allebei iets warms. Het is echt fris en koud. Dat is duidelijk. En tussendoor zitten we in de zon. Raar weer! Snel gaan we weer verder. In beweging blijven is het beste.
Karrespoor
In dat deel van het gebied hebben we veel jagers gezien. Rond rijden in hun auto… waarschijnlijk om alles voor vanavond klaar te zetten. Na een aantal uren lopen komen we niemand meer tegen. Ook nagenoeg geen verse sporen van auto’s en/of andere wandelaars in het karrespoor te zien. Tijd om een plekje voor ons onderkomen te zoeken. De stafkaart helpt ons daarbij. We zoeken naar een dal. Dit is eenvoudig te vinden door de stroompjes die allemaal naar beneden lopen. Daar moeten we dus ergens zijn. Even een ommetje maken om het gebied goed te verkennen. Mooi rustig 😉
Remco loopt beneden. Om de hoek vinden we ‘onze’ slaapplek.
De 2e nacht slapen we in een dal, aan het water, op de ‘rand’ van een beukenbos en sparrenbos. Prachtig en alles bij de hand. Wel staan, nauw ja staan, hier twee enorme beuken die op 1,5meter hoogte zijn omgeknakt… Het lijkt erop dat deze destijds ‘vers’ zijn omgegaan.. Een aantal splinters van een meter lang gebruiken we voor ons vuur. Beuk blijft mooi hout om te stoken.
Eén van de omgeknakte beuken. Beste jongens van 50cm doorsnee.
Zondagmorgen hoor ik plotseling geritsel en gesnuif… er lopen een aantal edelherten door ons kamp! En dit op slechts een aantal meter van waar ik lig. WAUW! Remco ligt nog diep te slapen. Ik vertel hem later het verhaal en we kijken naar de prenten die achter zijn gebleven in de modder. Even laten zien we ze staan op de heuvel boven ons. Ondertussen brand het vuur alweer voor een kopje koffie. Machtig mooi!
Moeder en dochter. Op nog geen 75meter afstand koken we ons water voor een bakkie koffie. Het kan niet mooier!
Ook deze nacht was het koud. Voor de zekerheid had ik een extra thermische laag aangetrokken en mijn muts is niet af geweest.
Na het ontbijt de spullen verder inpakken en… bos weer bos. We bekijken de stafkaart en bespreken de route terug naar de auto. In het gehele gebied zien we nog veel plekken waar sneeuw ligt. Tussendoor doen we nog even een kort snack moment. Eten, koffie, reepje erin en door. Op sommige plekken is de weg zelfs nog bevroren met een laagjes ijs. “Oppassen!” zeggen we nog tegen elkaar en glijden allebei tegelijk uit.
Rond 13h30 zijn we weer bij de auto. We bellen allebei eerste even naar huis om door te geven dat alles goed is en dat we weer “geland” zijn. Langzaam rijden we naar huis. Echt haast hebben we niet…
Uitzicht op een prachtige vallei.
Stukje omhoog klimmen maar dan heb je ook iets. In dit geval een fraai uitzicht.
Wederom een groep edelherten. Tjonge wat zitten er hier veel.
Al het water gaat naar beneden. Het is lang koud geweest in dit gebied. De grond is hard en het water kan slecht weg.
Geen uitleg nodig toch? Fraai uitzicht!
Al het water gaat naar beneden. Hier kun je zo de kano inleggen.
Klein stroompje met water.
Raven en buizerds zien en horen we om ons heen.
Erwin
Laatste berichten van Erwin (toon alles)
- Wilderness day hike - 8 september 2018
- Aanwinst voor aan de muur - 20 april 2017
- Groot wild op de veluwe - 3 maart 2017
Mooie tocht weer! En leuk verslag om te lezen.
Hoi Leen,
Tijd niet gezien en gesproken.
Het was zekers weer een mooi avontuur.
PS de groeten aan Sietse
Tot laters!
Hè Erwin
Leuk verslag heb je weer geschreven over ons uitje
Mooie plaatjes en een nog mooiere herinnering !
Groetjes Remco
Mooi verslag weer.
Waar ongeveer in Dld is dit?
Hoi Gertjan,
Het delen van locaties blijft lastig. Sorry daarvoor. Ik kan wel zeggen dat we aan de westkant van Duitsland zaten. Dit is ook een beetje op te maken aan het aantal uren rijden in de tekst.
Ik moedig verder iedereen aan om lekker naar buiten te gaan. Het avontuur tegemoet en te genieten van alles wat je daar tegenkomt. Maar.. wel met respect voor en met de natuur en de mentaliteit van ‘leave no traces’, zodat het ook voor een ander het gevoel geeft daar als eerste te zijn.
Verwonder vervolgens jezelf over hoe dingen in de natuur gaan. Dit wakkert nieuwsgierigheid aan en je zulk nog vaker buiten te vinden zijn.
Groetjes
Erwin
Mooie foto’s van de edelherten!! Landschap lijkt een beetje op de Harz, alleen minder hoge bergen. Leuke tocht!